Ricardu I d'Inglaterra (8 de setiembre de 1157, Oxford – 6 d'abril de 1199, Châlus), conocíu como Ricardu Corazón de Lleón (en francés Richard Cœur de Lion, n'inglés Richard the Lionheart, en occitanu Ricar Còr de Leon), foi rei d'Inglaterra ente 1189 y 1199, siendo'l tercer fíu del rei Enrique II d'Inglaterra y de Lleonor d'Aquitania.
Na so dómina, el trovador Bertran de Born moteyar “Òc y non” ('sí y non'). Mientres el so reináu, solo visitó Inglaterra en dos causes: les correspondientes a los sos dos coronaciones. En total, nun llegaron a seis los meses que trió'l so suelu como rei. Tomó parte na Tercer Cruzada, con campañes en Sicilia y Xipre nel camín y, darréu, pasó un periodu arrestáu por Leopoldu V, duque d'Austria.